Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2016

Άλκη Ζέη: Στα ελληνικά σχολεία τα παιδιά δεν παίρνουν τις γνώσεις που χρειάζονται...αλλά τη διαφορά την κάνει ο δάσκαλος


"Στα ελληνικά σχολεία τα παιδιά δεν παίρνουν τις γνώσεις που χρειάζονται"

Συνέντευξη στην Κύπρο 
Την πλήρη αναποτελεσματικότητα του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος καυτηριάζει η καταξιωμένη συγγραφέας. – Σε συνέντευξή της μιλά για τη σχέση της με τη Διδώ Σωτηρίου, τον Κάρολο Κουν και το πώς έμαθε να γράφει διαβάζοντας και… διαβάζοντας
Στην Κύπρο, όπου νιώθει σαν στο σπίτι της, βρέθηκε πριν λίγες ημέρες η Άλκη Ζέη για να παραβρεθεί στην πρεμιέρα της θεατρικής μεταφοράς του έργου της «Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου», που θα παρουσιάζει ο Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου (ΘΟΚ) μέχρι τις 18 Δεκεμβρίου, και μίλησε στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων για την ίδια και το έργο της, αλλά και για την λογοτεχνία στην εκπαίδευση.
Ακολουθούν χαρακτηριστικά αποσπάσματα από τη συνέντευξη της Άλκης Ζέη στον Αριστείδη Βικέτο για το Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων:
– «Στα ελληνικά σχολεία δεν νομίζω ότι τα παιδιά παίρνουν τις γνώσεις που χρειάζονται. Παίρνουν πολλές αλλ” αντ” άλλων. Κυρίως εκεί που υστερούν είναι στη λογοτεχνία. Τώρα μάλιστα ελαττώνονται και οι ώρες λογοτεχνίας και είναι ένα τυπικό μάθημα από αποσπάσματα που μπαίνουν από συγγραφείς. Αυτό που έχει σημασία και ανεβάζει το μάθημα και την τάξη είναι ο δάσκαλος. Όταν βρίσκει αφορμή από ένα απόσπασμα και αποφασίζει να μιλήσει στα παιδιά για το βιβλίο, τα κάνει να το αγαπήσουν. Όπου υπάρχει ένας τέτοιος δάσκαλος, όπου και να είναι είτε σε μικρή πόλη, είτε σε μεγάλη, ή σε συνοικία, τα παιδιά ξέρουν να εκφράζονται ξέρουν να γράφουνε, γιατί υπάρχει αυτός ο δάσκαλος».
– «Πολλοί νομίζουν ότι είναι πολύ εύκολο να γράψεις για παιδιά, και γράφουν πολλοί, αλλά είναι δύσκολο όταν προσπαθείς εσύ σαν μεγάλος να πεις πράγματα που θα έλεγε ένα παιδί. Θεωρώ ότι είναι σωστό ένα βιβλίο, όταν το γράφεις και ο μικρός, ο ήρωας του είναι δέκα χρονών, πρέπει να γίνεσαι εσύ αυτός ο ήρωας».
– «Όταν μου έβαζαν στην έκθεση θέματα η αποταμίευση, η αστυφιλία, μου ήταν αδύνατον να γράψω ούτε δυο φράσεις. Η αδελφή μου, που δεν την ένοιαζε, κατέβαζε ότι της ερχόταν στο μυαλό και έπαιρνε άριστα και μου έλεγε «έγραψα ένα σωρό βλακείες και πήρα άριστα». Εγώ δεν κατάφερνα, δεν μπορούσα να γράψω γι’ αυτά τα θέματα. Μόλις άλλαξα σχολείο και μου έδωσαν τη δυνατότητα να γράψω ελεύθερα θέματα ή θέματα που μου άρεσαν, έγινα σε λίγο καιρό η συγγραφέας του σχολείου».
– «Από πολύ μικρή ο θείος μου είχε παντρευτεί τη Διδώ Σωτηρίου. Αυτή και ως άνθρωπος και ως συγγραφέας επηρέασε πάρα πολύ τη ζωή μου. Και αργότερα ο άνδρας μου ο Γιώργος Σεβαστίκογλου. Αλλά, επειδή τη Διδώ την ήξερα από παιδί, μπορώ να πω ότι με διαμόρφωσε αυτή».
– «Εμένα, όταν τα παιδιά με ρωτάνε στα σχολεία τι χρειάζεται για να γίνει κανείς συγγραφέας, τους απαντάω τρία πράγματα: Πρώτον να διαβάζει βιβλία, δεύτερον να διαβάζει βιβλία, τρίτον να διαβάζει βιβλία. Αυτό έκανα εγώ από μικρή».


Η συνέχεια στο ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ

από 

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου