Παρέμβαση του esos: Τι σημαίνει το υποχρεωτικό 30ωρο των εκπαιδευτικών στο σχολείο;

Οι μηχανικοί και αρχιτέκτονες του ΟΣΚ κατασκεύαζαν τα σχολικά κτήρια με τρόπο ώστε να μην μπορεί κανείς να παραμείνει σ’ αυτά για πολλές ώρες και αυτό προφανώς οφειλόταν σε οδηγίες ανωτέρων.

Ο υπουργός Παιδείας Κ. Γαβρόγλου γνωρίζει πολύ καλά ότι σύμφωνα με την UNESCO  κάθε ώρα διδασκαλίας αντιστοιχεί σε τέσσερις (4) ώρες γραφείου.

Παρ’ όλα αυτά χωρίς να λάβει υπόψη του άλλους παράγοντες, προχώρησε στην αποδοχή της υποχρεωτικής παραμονής των εκπαιδευτικών στα σχολεία για 30 ώρες τη βδομάδα,   πρώτο βήμα για την περεταίρω αύξηση των ωρών διδασκαλίας.

Στην Ελλάδα, ποτέ δεν εφαρμόστηκε ένας τέτοιος νόμος, ακόμη και αν ήταν ψηφισμένος, διότι η ένοχη συνείδηση των κυβερνήσεων, λόγω της  υποχρηματοδότησης της παιδείας, δεν τους επέτρεπε να ασκήσουν αυταρχικό  έλεγχο πάνω στους εκπαιδευτικούς.

Ας δούμε λοιπόν τι συμβαίνει στην Ελλάδα  και γιατί δεν πρέπει να εφαρμοστεί το 30ωρο.

1. Ο  ν. 1566/85 για το συγκριμένο ζήτημα αναφέρει ότι ο κάθε εκπαιδευτικός «... παραμένει υποχρεωτικά στο σχολείο, στις εργάσιμες ημέρες πέρα από τις ώρες διδασκαλίας, για την εκτέλεση συγκεκριμένου έργου που του έχει ανατεθεί από τα όργανα διοίκησης του σχολείου όχι όμως πέρα από έξι (6) ώρες την ημέρα ή τριάντα (30) ώρες την εβδομάδα ...»

2. ΌΛΑ τα σχολικά κτήρια είναι εχθρικά προς τους εκπαιδευτικούς (όχι ότι είναι φιλικά προς τους μαθητές, ασφαλώς).

3. Δεν υπάρχει αρκετός χώρος για τον εκπαιδευτικό να έχει ένα γραφείο, ένα κάθισμα,  πρόσβαση σε υπολογιστή συνδεδεμένο με το ιντερνετ, με έναν εκτυπωτή, με φωτοτυπικό.  

4. Δεν υπάρχει επαρκής χώρος για να απομονωθεί και να εργαστεί, διότι η εργασία του απαιτεί ησυχία, συγκέντρωση, αλλά επίσης βιβλιοθήκη,  δυνατότητα πρόσβασης στο διαδίκτυο, συνεργασία με συναδέλφους κτλ.

5. Επίσης, για να παραμείνει όλες αυτές τις ώρες στο σχολείο, θα πρέπει να υπάρχει ένας χώρος εστίασης και ένας χώρος για εργασία σε μικρές ομάδες εκπαιδευτικών.

6. Οι μηχανικοί και αρχιτέκτονες του ΟΣΚ κατασκεύαζαν τα σχολικά κτήρια με τρόπο ώστε να μην μπορεί κανείς να παραμείνει σ’ αυτά για πολλές ώρες και αυτό προφανώς οφειλόταν σε οδηγίες ανωτέρων.

Τι επιδιώκει το υπ. Παιδείας

Τι επιδιώκει όμως το υπουργείο υποχρεώνοντας τους εκπαιδευτικούς να παραμένουν 30 ώρες στο σχολείο;

Α. Μήπως να καλύπτουν τις ώρες των απουσιαζόντων;

Β. Μήπως, να κάνουν εργασίες που καμιά σχέση δεν έχουν με τη διδασκαλία;

Γ. Μήπως για να ικανοποιήσει μια μικρή μερίδα γονέων που θεωρούν (εντελώς άδικα) ότι οι εκπαιδευτικοί πρέπει να βρίσκονται διαρκώς στο σχολείο, όποτε αυτοί επιθυμούν να το επισκεφτούν;

Δ. Μήπως θέλει να δώσει την ευκαιρία σε αυταρχικούς διευθυντές να υποχρεώνουν τους εκπαιδευτικούς να συμπληρώνουν τα κενά, πράγμα ασύμβατο με την εργασία τους; Διότι η εργασία των εκπαιδευτικών είναι η διδασκαλία και όχι η παιδοφύλαξη.

Σε κάποιες χώρες οι διευθύνσεις ή τα γραφεία εκπαίδευσης απασχολούν έναν μικρό αριθμό εκπαιδευτικών για να καλύπτουν τα κενά όσων εκπαιδευτικών απουσιάζουν.

Σε μια βορειοευρωπαϊκή χώρα, το σχολείο προσλαμβάνει ενηλίκους χωρίς πανεπιστημιακό πτυχίο, προκειμένου να επιτηρούν τους μαθητές στη διάρκεια μιας κενής ώρας, λόγω απουσίας του διδάσκοντος.

Εδώ οι κυβερνήσεις ποτέ δεν έλαβαν μέτρα για την μείωση της έντασης που δημιουργείται στο σχολείο από μια ή περισσότερες απουσίες εκπαιδευτικών.

Οι ασθένειες  εκπαιδευτικών ποτέ δε θα σταματήσουν και αν συνεχιστεί η σημερινή κατάσταση χιλιάδες ώρες θα χάνονται καθημερινά στα σχολεία της χώρας.

Η κυβέρνηση ας αναλάβει αυτή το κόστος της απαράδεκτης κατάστασης όχι όμως φορτώνοντας ακόμη περισσότερα βάρη στις πλάτες των εκπαιδευτικών, έχοντας ταυτόχρονα αδειάσει τις τσέπες τους